De Foo Fighters hebben weer een nieuwe CD uit. Nieuw, maar met een paar knipogen naar het verleden. Zo is het album geproduceerd door Butch Vig. Hij heeft al eerder met Dave Grohl, de zanger van de Foo Fighters, gewerkt: hij was de producer van Nirvana's Nevermind - bij iedereen wel bekend, schat ik in. Daarnaast is op dit album gitarist Pat Smear weer terug. Hij stopte in 1997, maar heeft sinds 2006 al weer live opgetreden met de band. Op dit album pakt hij de gitaar ook in de studio ook weer op, en hij staat officieel in het boekje. Maar de mooiste link naar het verleden is dat Krist Novoselic, de basgitarist van Nirvana, meespeelt op het album. Hij levert zijn bijdrage bij het nummer "I Should Have Known" (met de terugkerende zin "I Cannot Forgive You Yet") dat - waarschijnlijk niet heel toevallig - over Kurt Cobain gaat.
Het album is in de stijl van Foo Fighters. Iets 'rechter' dan enkele van de andere albums, iets minder zwaar, maar daardoor lekker rechttoe, rechtaan. En het gaat nog steeds 'van dik hout zaagt men planken', met melodieuze refreinen. Wat ik een leuk detail vind is dat je in sommige nummers de stem van Dave Grohl hoort samenknijpen. Heel kort, wat een cool accent geeft.
Er staan ook weer lekker knalnummers op. Ik vind Rope, de vorige single, helemaal geweldig. Ook Bridge Burning dendert lekker door. In dat nummer komt de invloed van de Nirvana-grungeproducent Butch Vig terug. Heel in de verte, bij het refreintje, hoor je een beetje de zelfde sound.
Ik vind het een goede plaat. Punt.
En dit jaar kan je ze ook weer live zien. Ze komen naar Southside en Hurricane in Duitsland, Pinkpop en naar het Belgische topfestival Pukkelpop. Heen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten